Evde Tek Başına: Yaşlanma Planım

Ey! Yazık benim Göre New York TimesBüyüyen bir ulusal fenomenin parçasıyım, bir “yaşlı yetim”– eş yok, çocuk yok, burada yalnız yaşıyor. Alınan bilgelik, ucuz ve vergi dostu bir eyalette (eğer emekli olursam) bir emeklilik topluluğu veya şu anki Washington, DC’mden daha ucuz bir yerde en azından tek katlı bir ev bulmam gerektiğidir. Ve sonra yaşlı bakımı ve kaza izleme için kaydolmalıyım ve o telefonla pazarlamacıların bana başka neler satmaya çalıştığını Tanrı bilir. Ama hayat beni farklı bir yöne götürüyor gibi görünüyor. Yani popüler bilgelik bana bir şey söylerken, bazen kalbim bana başka bir şey söylüyor.

1. Küçültme

Bu öneri bana mantıklı geliyor ve şimdiden şu anki yolumda. Mütevazı bir banliyö gezicisine gönül vermediğim ortaya çıktı, ama bunun yerine büyük bir şehirde bir kooperatif dairesi düşünmek mantıklı. Bu durumda, benim memleketim New York. Biraz daha yaşlandıkça, tüm ‘fazlalıklardan’ kurtulmaya başlamak ve hayatın temellerine inmek güzel. Yıllardır giymediğim tüm kıyafetlerden kurtulmanın ilk adımlarını çoktan attım ve onun yerine bir kapsül gardırop yaptım.

2. Ulaşım ve Hizmetlerde Faktör

Şehir, araba kullanmaktan vazgeçmem gereken gün için sahneyi hazırlıyor: New York şehri yürünebilir. Aynı zamanda bir huzurevi veya topluluk fikrimi de sağlıyor: iyi bir bina. İdeal olarak, gelecekteki ‘huzurevim’, onları dışarı çıkaramadığımda veya evde yalnız olduğum için istemediğimde köpeği gezdirmek de dahil olmak üzere, sizin için bir şeyler yapacak personele sahip olacak.

New York’un yaşlanmak için mükemmel olduğunu düşünürdüm çünkü mobilyadan simite ve kahveye kadar her şey kapınıza kadar getirilebilirdi. İnternet söz konusu olduğunda, bu hemen hemen her yerde geçerli ve bence çoğumuz bunun için daha iyi olacağız.

Geçen yıldan sonra, daha da iyi hale geldi ve kime soracağınızı biliyorsanız, birdenbire her şey teslimatla elde edilebilir hale geldi. Bu yüzden, çamaşırların ve kuru temizleyicinin de teslim edilmesini istemem ve ödül mutfağımda yemek yapabilmek için (eğer bir tane edinmeyi başarırsam) yiyeceklerimi başka birinin alması hayalim birdenbire gerçekçi beklentiler haline geldi.

Yaşlandıkça, daha az şey satın almayı ve bunun yerine daha fazla hizmet (ve kolaylık) satın almayı düşünmeye başlamak da güzel. Mecbur kaldığım için çok mutluyum. Ve yalnız olmadığıma bahse girerim. Times, 2010’da yaklaşık yüzde 12 olan bir araştırmaya göre, 2030’a kadar 80-84 yaş arası kadınların yaklaşık yüzde 16’sının çocuksuz olacağını bildirdi. AARP tarafından rapor. Henüz o yaş grubuna yakın değilim ama yine de gençleşmiyorum.

Arzu listem, olası sağlık sorunlarının gerçek dünyasını, yaşa bağlı olarak ortalıkta dolaşmanın zorluğunu ve kalbimin atmasını ve böbreklerimin çalışmasını sağlamak için almam gereken ilaçların yüksek maliyetini elbette göz ardı ediyor.

Bu gerçekleri bir süre daha görmezden gelmeye hazırım. Konsantre olmam gereken şey günlük yapı. Doğal tembelliğim göz önüne alındığında, yapılması gereken hiçbir şeyi olmayan bir insan olarak, günü tam olarak bunu yaparak, hiçbir şey yapmadan geçirebilirim. İyi değil.

3. Kullanımı Kolay Bir Köpek Alın (belki)

Bu yüzden yeni bir apartman dairesine nişan alırken, bir köpeği kabul edecek binalara bakıyorum (75 pounder isterdim ama bu gerçekçi görünmüyor). Bu havlamalar ve sızlanmalar beni makul bir saatte yataktan kaldırmaya yetiyor ve bir köpeği geç saatlere kadar nasıl ayakta tutacağımı ve bu nedenle sabah 6’da kapıyı tırmalamaya başlamamayı öğrendim.

Tıpkı sahibi gibi adımlarında biraz daha az zıplayan yaşlı bir köpek olmalı. Son köpeğim Jeremiah’ı 9 yaşında (onun yaşında, benim değil) evlat edindim ve her gün Washington’da saatlerce yürüdük ve yürüdük. İri (Saint Bernard karışımı) ve yavaştı ama çocuk zıplamayı severdi, biz de öyle yaptık. Jeremiah geçen kış 14 yaşına gelmeden bir ay önce öldü, ben de ona beş iyi yıl verdim – ve tam tersi.

Köpek, bir şehirle ilgili bir sonraki iyi şeyi tetikler – içinde dolaşmak. Asla bir köpekle gerçekten yalnız yaşamıyorsun. Yavru, etrafınızdaki ofis müdavimlerinden biraz daha yavaş yürümeniz için size koruma sağlar ve aynı zamanda yavrularıyla birlikte dolaşan tanımadığınız insanlarla yerleşik bir buz kırıcıdır. Köpek sahiplerinden oluşan bir dünya var ve ben de bunun bir parçası olmaktan mutluluk duyacağım.

4. Bir Gruba Katılın

Şehirde dolaşmak gerçekten sadece “evden çıkmak” için bir koddur. Gezilerimin çoğunun doktor randevuları olacağı fikrinden korkuyorum. Yani bir şeye katılmak yalnız yaşarken de önemli olacaktır. New York’tayken aileme daha yakın olacağım ama belki bir kitap kulübü bulurum. Sonra kilise var – herhangi bir kilise. Ve herhangi bir sayıda hayır kurumu – etkinlikleri fotoğraf operasyonları olarak ikiye katlanan süslü hayır kurumları değil, işçi arılara ihtiyaç duyan göz alıcı olmayan hayır kurumları. Bir şehir bunlarla dolu ve sanırım şimdiye kadar hepimiz başkaları için iyilik yapmaya çalışmanın aslında bize de aynı derecede, hatta daha fazla iyilik yaptığını öğrendik.

Kuşkusuz, bu kendi başıma yaşlılığa geçmek için en mantıklı veya kapsamlı plan değil. Ama bir vasiyetim ve bir güven anlaşmam var ve kardeşlerim tüm mal varlığımın nerede olduğunu biliyor. Bu yüzden, bu konuları ele aldığımda, mümkün olan en iyi şekilde yalnız yaşamaya konsantre olacağım.

Sonrakini Oku:

Esneme ile Yaşlanmayla Mücadele Edin

Yaşlanmak Üzerine Yaşlanmayan 7 Kitap