Garson, Doğum Günü Pastasını Tek Başına Yiyen Üzgün ​​Yaşlı Adama Katıldı, Daha Sonra 50 Bin Dolarlık Bahşiş Buldu – Günün Hikayesi

Gece vardiyasında çalışan bir garson, doğum gününde tek başına bir dilim pasta yiyen üzgün yaşlı bir adamla oturmak için izin almaya karar verir. Adam restorandan ayrıldığında, kendisine gönderilmiş 50.000 dolarlık bir bahşiş keşfetti ve bu da onun adamı aramasına neden oldu.

Yaşlı bir adam, akşam yemeği sırasında kalabalık bir restorana girdi ve sadece bir parça kek sipariş etti. “Hepsi bu kadar mı, efendim?” Kendini Annie olarak tanıtan garson ona sordu.

“Evet canım. Bugün benim doğum günüm ve karım hayattayken bu pastayı birlikte yerdik. Geleneği bozmak istemiyorum,” diye hafifçe gülümsedi.

Annie yaşlı adamın cevabına üzüldü. “Doğum gününüz kutlu olsun bayım!” onu selamladı. “Başka kimse size katılacak mı?”

Adam kafasını salladı. “Tek oğlum James yıllardır hiçbir davetime cevap vermedi. Sanırım bunun nedeni BT işinin artması ve artık bana ihtiyacı olmaması. Oldukça yalnız bir gündü, ben de buraya karımın aşk. Bu onun en sevdiği restorandı.”

Garson, yaşlı adama acıdı ve adını sordu. Adamın, üzerinde ithaf yazısı olan bütün bir pastayı aldığından emin olmak istedi.

“Benim adım Dean,” diye yanıtladı yaşlı adam.

“Dean, pastanla hemen döneceğim. Bana bir dakika izin ver,” diye gülümsedi ve pasta şefinden tam bir çikolatalı pasta istemek için mutfağa koştu.

Pasta hazır olduğunda, Annie restoran çalışanlarının geri kalanını Dean için şarkı söylerken kendisine katılmaya davet etti. “Doğum Günün Kutlu Olsun” şarkısını söylediler ve söylediklerinde Dean’in gözleri parladı.

Personelin ona melodiyi söylemesini dinleyerek anın tadını çıkardı. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı ve teşekkür etmekten kendini alamadı.

Annie pastayı tam önüne koyarak, “Doğum günün kutlu olsun, Dean,” dedi. “Bir Dilek Tut!”

Dean bir dilek tutmak için gözlerini kapatırken, Annie onun önündeki sandalyeye oturdu. Kimsenin doğum gününde yalnız olmayı hak etmediğine inandığı için ona eşlik edeceğini söyledi.

“Teşekkürler Annie,” dedi Dean sulu gözlerle. “Daha önce eşimden başka kimse bana doğum günün kutlu olsun şarkısını söylemedi. O burada olmadan oldukça zor oldu ve senin sayende onun varlığını bir şekilde yanımda hissedebiliyorum. Teşekkürler.”

Annie gülümsedi ve Dean’in ona verdikleri çikolatalı pastayı keyifle yemesini izledi. “Eşim bu pastayı çok severdi. Eskiden her özel günümüzde yerdik” diye paylaştı.

Annie, “Bunu duymak çok güzel. Bu bizim en çok satan pastamız ve sizi ve karınızı çok mutlu ettiği için mutluyum. Bugün evde,” dedi Annie.

Annie’nin durumu pek iyi değildi ama o gün içinde başka biri için nazik bir şeyler yapma isteği duydu. Eve maaş çekinden biraz daha az getirmek anlamına gelse bile pastanın parasını kendisi ödemeye karar verdi.

“Ah, buna gerek yok canım,” diye reddetti Dean. “Pastanın parasını ben ödeyeceğim.”

“Hayır efendim, evin üstünde,” diye ısrar etti Annie. “Merak etme ve iyi ki doğdun.” Dean’e sarılmak için ayağa kalkmadan önce gülümsedi.

Annie, “Şimdi işe dönmem gerekiyor, efendim, ama bir şeye ihtiyacınız olursa, lütfen beni arayın, hemen masanızda olacağım,” dedi. Dean başını salladı ve pastasına bir kez daha daldı.

Dean bitirdiğinde, pastanın geri kalanı için bir paket servis kutusu istedi. Ayrılmadan önce Annie’ye tekrar teşekkür etti ve veda etti.

Annie adamın masasını temizlerken gözleri şokla açıldı. Boş plakasının altında 50.000 dolarlık bir çek buldu! Peçetenin yanında şöyle bir not vardı: “Bana harika bir doğum günü yaşattığın için teşekkür ederim. Bu benim bahşişim ve sana teşekkürlerimi sunuyorum.”

Annie buna inanamıyordu. İki çocuk annesi olarak faturalarını ödemek için paraya ihtiyacı olmasına rağmen, bunu kabul etmeye dayanamadı.

Dışarı koşmaya çalıştı ama Dean hiçbir yerde bulunamadı. Sonra oğlu James’in BT işi hakkında söylediklerini hatırladı ve onu aradı.

Annie, “James” adlı bir adama ait bir şirkete yönlendireceğini umarak eyaletlerindeki birkaç BT şirketini aradı. 30’dan fazla denemeden sonra nihayet tanıma uyan bir adam buldu.

“Efendim, doğum gününde ona bedava bir pasta verdikten sonra nazik babanız bana elli bin dolarlık bahşiş verdi. Parayı ona iade etmek istiyorum,” dedi Annie.

“Elli bin dolar” sözünü duyunca, James birdenbire Annie’nin söylemek zorunda olduğu şeyle ilgilenmeye başladı. Telefonu kapatmadan önce, “Hemen geliyorum, birlikte babama gidebiliriz,” dedi.

Kısa bir otuz dakika sonra James restorana geldi. Annie’ye “Babama karşı bu kadar nazik olduğun için teşekkür ederim,” dedi. “Yine duygusal hissetmeye başlamış olmalı, bu yüzden aniden sana bu kadar büyük miktarda para vermeye çalıştı.”

Dean’in evine vardıklarında oğlunu görünce çok şaşırdı ama mutlu oldu. “James, sonunda ziyaret ettin!” dedi, sarılmak için koşarak. “Doğum günümü unuttuğunu sanıyordum.”

“Baba, Annie benimle iletişime geçtiği için buradayım. Ona elli bin bahşiş verdiğini söyledi. Bunu neden yaptın? İade etmek istemesi iyi bir şey. Onun yerine o parayı kullanabilirdim. Yapma. oğluna yardım etmek ister misin?”

Dean bunu duyunca çok kızdı. “Ben de sonunda benimle biraz zaman geçirmeye karar verdiğini düşünüyordum. Yine de para için buradasın? Seni son gördüğümde, şirketini kurman için sana bir milyon dolar vermiştim. birine verdiğim elli bin bahşişi aldın mı? Nasıl cüret edersin!” oğlunu azarladı.

“Şirketim iflas etmek üzere! Bu elli bin gerçekten benim için her şeyi tersine çevirebilir! Oğluna yardım etmek istemiyor musun? Sen nasıl bir babasın?!” James geri ateş etti.

“Bence doğru soru ‘SEN nasıl bir evlatsın?’ Ne zaman paraya ihtiyacın olsa bana geliyorsun.Annen öldüğünde neredeydin?Ve sensiz annenle birlikte geçirdiğimiz her tatilde neredeydin?Olmakla hiç ilgisi olmayan birine yardım etmek gibi bir zorunluluğum yok. hayatımda!” dedi Dean öfkeyle.

Yaşlı adam James’i evinden kovdu ve hayatında olma planı yoksa asla geri gelmemesini istedi. Ve James gittiğinde, Annie’ye döndü. “Bütün bunları görmek zorunda kaldığın için üzgünüm.”

Annie başını salladı. “Oğlunuz size böyle davrandığı için üzgünüm, efendim. Öz babanıza böyle davranılmaz,” dedi ona.

Dean omuz silkti. “Eşim ve benim neyi yanlış yaptığımızı bilmiyorum. Çok nazik bir çocuktu. Para onu değiştirmiş olmalı. Ama bak… o para senin. Onu geri almayacağım” dedi. Annie.

Annie, “Bunu kabul etmem mümkün değil, efendim,” diye ısrar etti. “Bu çok fazla.”

“O gece restoranda, Annie, karımın ölümünden beri ilk kez içtenlikle gülümsedim. O seni ilk gördüğüm gece de değildi. Karım ve ben her ziyaretimizde, sen her zaman Bize karşı çok kibar ve misafirperverler ve bunu asla unutmayacağım” dedi.

Annie, Dean ve karısını daha önce fark etmediği için kendini suçlu hissetti. İşini her zaman sadece para kazanılacak bir şey olarak gördü, ama şimdi Dean, müşterilerinin onlara iyi hizmet verme çabalarını gerçekten fark ettiğini fark etmesini sağladıktan sonra işine bambaşka bir anlam verdi.

O gece Annie ve Dean birlikte akşam yemeği yediler ve orada iki çocuklu bekar bir anne olduğunu açıkladı. “Son zamanlarda faturalarla mücadele ediyorum çünkü her şey daha pahalı hale geldi” diye itiraf etti. “Bu para ilahi ve ben onu hak etmiyorum efendim. Onu kabul etmekten utanıyorum.”

Dean başını salladı. “Utanılacak bir şey yok. Lütfen bunu çocuklarınıza bir hediye olarak düşünün. Endişelenmeyin,” diye güvence verdi Annie’ye.

Annie, “Çocuklarımla tanışmanı istiyorum. Yarın restorana gelir misin? Sana ve çocuklara öğle yemeği ısmarlayacağım,” dedi Annie.

Dean gülümsemeden edemedi. “Çok isterim. Teşekkürler, Annie.”

Ertesi gün, Dean mutlu bir şekilde restorana gitti. Uzun süredir çocuklarla etkileşime girmemişti, bu yüzden Annie’yle tanışmayı dört gözle bekliyordu.

Oraya vardığında, Annie onu iki çocuğu Leon, 8 ve Ara, 4 ile tanıştırdı. İkisi Dean’e sarıldı ve ona bir anda “büyükbaba” dedi. Kalbini eritti ve onu son derece mutlu etti.

O öğleden sonra Annie çalışırken Dean çocuklarıyla oturdu. Hikaye alışverişinde bulundular ve onlara yemeklerini verdi. Günün sonunda birbirlerinden ayrılamazlardı.

“Anne, yarın Büyükbaba Dean’i tekrar görecek miyiz?” Leon, eve gitmeden önce annesine sordu. “Ona sanat eserimi göstereceğimi söyledim!”

Annie, sınırı aşmak istemeyerek Dean’e özür dilercesine gülümsedi. Ancak hemen cevap verdi, “İkinizi tekrar görmek isterim! Yarın aynı saatte mi?”

Leon sevinçten sıçradı. “Yarın aynı zamanda!” o cevapladı. “Evet! Görüşürüz Dean Dede!”

Annie güldü ve başını salladı. Çocuklarına “Dean Dede’yi istediğiniz kadar görebilirsiniz” dedi. “AMA! Bu ona kalmış olmalı. O rahatsız edilmek istemiyorsa sen de onu rahatsız edemezsin.”

Dean gülümsedi. “Bu saçmalık. Benim için asla rahatsız olmayacaksın. İstediğin kadar oynayabiliriz” dedi çocuklara.

Annie, o günün Dean, kendisi ve çocukları arasındaki güzel bir dostluğun başlangıcı olduğunu bilmiyordu. Çok yakınlaştılar ve birbirlerini aile olarak düşündüler.

Dean hayatının sonuna kadar kendini asla yalnız hissetmedi ve bir daha asla sevilmediğini hissetmedi. Her doğum gününü, her Şükran Günü’nü ve her Noel’i, onu çok seven ve ona ailesi gibi davranan Annie, Leon ve Ara ile kutladı.

“Benim için orada olduğunuz için teşekkür ederim,” dedi Dean onlara son anlarında. Hastalanmıştı. “Bu zor zamanlarda bile yanımdan ayrılmadın.”

“Seni seviyoruz Dekan Dede. Sen bizim ailemizsin. Lütfen bunu asla unutma,” dedi Leon, Dekan Dede’yle son bir kez kucaklaşırken.

Bu hikayeden ne öğrenebiliriz?

• İşinizi iyi yaptığınızda insanlar çabalarınızı fark eder ve takdir eder. Annie, bir garson olarak işini her zaman iyi yaptığından emin olmuştur. Farkında değildi ama hizmet ettiği bazı kişilerde, Dean ve merhum eşi de dahil olmak üzere bir iz bıraktı.
• İnsanların size karşı nezaketini kötüye kullanmayın. James, ihtiyacı olduğunda babasının her zaman yanında olacağına ve babasının taciz edici davranışlarından bıktığını fark etmesi için ona para vereceğine inanıyordu.

Bu hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşın. Günlerini aydınlatabilir ve onlara ilham verebilir.

Bu hikayeyi beğendiyseniz, reddedilen bir hanımın yemeğinin parasını ödeyip ertesi gün özel yatına davet edilen bir garson hakkındaki bu hikayeyi de sevebilirsiniz.

Bu parça, okuyucularımızın günlük yaşamlarından esinlenerek ve profesyonel bir yazar tarafından yazılmıştır. Gerçek adlar veya konumlarla herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir. Tüm resimler yalnızca açıklama amaçlıdır. Hikayeni bizimle paylaş; belki birinin hayatını değiştirir. Hikayenizi paylaşmak isterseniz lütfen [email protected] adresine gönderin.