Artık size hizmet etmeyen eşyaları atmak size zor geliyor mu? Eski fotoğraflara veya giyim eşyalarına mı asılıyorsunuz?
12 yıl boyunca dolabımda üç fit – evet, üç fit değerinde – yığılan boşanma belgelerini mahkeme davasına astım. Daha geçen hafta, sonunda onları ait oldukları yere, çöp kutusuna attım. Onları neden sakladığımı bilmiyorum. Belki de eşekliğimi kurtarmak için bir yol bulmayı umuyordum.
Belki de işlediği yanlışlardan dolayı onu mahkûm etmeyi gizlice umuyordum ve ne olur ne olmaz diye, kanıtım kopyalanmaya hazır, her an kutularda saklanıyordu. Hangi fanteziyi doğurmuş olursam olayım, kötü çöplerden kurtulmanın zamanı gelmişti.
‘Eskiden vazgeç, yeniye geç’ deyimini hepimiz duymuşuzdur. Kendinizi “eski”den kurtardığınızda, eski “düşünceyi” de ortadan kaldırırsınız. O boşanma belgelerini atarak kendimi geçmiş acılardan, kederlerden ve intikam düşüncelerinden ayırdım. Başka bir cesur hareketle, geçmişime ait dört bin beş yüz fiziksel fotoğrafı endüstriyel boyuttaki büyük çöp torbalarına boşalttım.
Her bir fotoğraf albümünü aldım ve saklamak için beş fotoğraf seçtim. Özellikle insanları veya olayları net bir şekilde hatırlamıyorsam, bundan daha fazlasını kurtarmaya değmeyeceğini düşündüm. Mahsulün kremasını kurtardım ve geri kalanını attım, bu da beni özgürleştirdi.
Ayrılmakta zorlandığınız ve çöpe gitmesi gereken herhangi bir öğe var mı?
Fiziksel öğeler, geçmiş kokuların, tatların, duyguların ve temas noktalarının duyumlarını yalnızca hafızamızdan çağırmaktan daha kolay deneyimlememizi sağlarken, duygusal bagaj her anlamda çok daha ağırdır.
Geçmişinizi işlemek, hayatınızın yeni bir aşamasına geçmenizi sağlar. Ve aşamalar sadece yaşa dayalı değildir, bir düşünce biçiminden diğerine geçiş noktaları olarak işlev görür. Sanki uyanıyorsun ve aniden yeni bir enerji dalgası yaşıyorsun. Bu hiç başınıza geldi mi?
Eski huysuz duyguları işlediğinizde olan şey mucizevidir. Size daha büyük bir amaca hizmet etmeyen birini bıraktığınızda, sizin için daha iyi olan başka birinin ortaya çıktığını fark ettiniz mi?
Bu mükemmel bir örnek olmasa da benim için çalıştı. Birkaç yıl önce en yakın arkadaşım meme kanserinden öldü. Aylarca perişan haldeydim ve ilişkimiz üzerine meditasyon yaptım. Eksiklik kavramını ve o gittiğinden beri neyi kaçırdığımı satın aldım.
Bir noktada, hüzünlü mantramı umutla değiştirdim. Sabah meditasyonlarım, “Kaybettiğim arkadaşımın yerine başka bir sevgili arkadaş bulmayı umuyorum” ile başladı. Ve ne oldu? Hiç beklemediğim bir anda, tam da hayal ettiğim gibi, bana kaybettiğimden daha yakın olan yeni bir arkadaşla tanıştım.
Bir arkadaşımı kaybetmenin hüznünü geride bıraktım ve bunun yerine hayatımı mucizevi bir şekilde etkileyen tüm insanlara, yerlere ve olaylara karşı bitmeyen bir sevgi getirdim. Ve sen de yapabilirsin!
En son ne zaman seni zihinsel olarak çökerten şeyleri attın? Neyden kurtuldun ve neden?
Kaynak : https://sixtyandme.com/leave-past-behind/