IIIustrasyon sanatçısı Gürbüz Doğan Ekşioğlu’nun “Benim Kedilerim” sergisi Belçika’da açıldı. 1977’den beri hep serbest ve barışı savunduğunu bildiren sanatkâr, bu anlayışla çizdiği işlerden sergi açacağını müjdeledi.
İbrahim Karaoğlu
Gürbüz Doğan Ekşioğlu, en fazla kedi devlete ait çizen ressamlarımızdan biri. Yaşamın en olağandışı, zıvanadan çıkmış, ironik, komik, umursanmaz yanlarını da ömrümüzün ağrıyan kıyısında biriken onulmazlarımıza da kendi vizöründen bakarak alegorili bir atmosferle yansıtan yetkin bir artist. Yapıtlarıyla dünyaca meşhur ödüller alan, resimleri UnIcef kadar kartpostal yapılıp her ülkeye ulaşan, New Yorker, Forbes, The Atlantic, The New York Times gibi çeşitli gazete ve dergilerde illüstrasyonları yayılanan ve kapak devlete ait olan ünlü usta Gürbüz Doğan Ekşioğlu’nun “Benim Kedilerim” adlı sergisi Belçika’daki Kruishoutem kentinde yer alan ve Avrupa’nın en önemli sanat merkezlerinden biri olan Avrupa Karikatür Merkezi ECC’de açıldı.
Sanatını, yaşamın gereksizliklerinden arınarak biriktiren ve kedisever bir sanatkâr olan Ekşioğlu’yla, sanat yaşamındaki yaratı serüveni üzerine söyleştik.
Kediler nasıl girdi resminize? Onları çizmek niçin çok kayda değer?
Yetiştiğim kültürde hayvanların insanlara olan katkıları gözlemledim. İnek süt verir, koyunun yünü, sütü, eti vardır. Kedi de fare yakalar vs. Hiç kedi resimleri yapacağımı düşünmezdim. 1991 Temmuz ayında New York’ta, New Yorker dergisi editörü dosyamı beğenip benden kapak yapmamı istedi. İstanbul’a döndüğümde New Yorker’ın kapaklarını inceledim. Kedi, köpek resmi olan kapaklar gördüm. Üç resim yapıp gönderdim. Biri kedili işimdi (Fincanın içinde bir kedi yerleşik ve kuyruğu fincanın kulpu olmuş). Çalışmam 1992 Ocak ayının ilk sayısında kapak olunca daha çok ilgilendim kedilerle. Sonraki yıllarda sekiz kere New Yorker kapağı çizdim. Dördü kediliydi resimlerimin. Bir dönem Media Cat dergisi için belki on beşe yakın kedili kapak yaptım. Sanatçılar kediyi çok sever ve kedi resimleri yapar. Kedi resimleri sergisine katılmak için kedi resmi yaptım. Yıllar içinde kedi resimlerim epey çoğaldı.
Benim için kedi veya başka bir şey özel olarak manâlı yok, çizdiğim şey önemlidir. Kadeh çiziyorsam bardak kayda değer olur.
Kedi fazla güzel bir hayvandır, Leonardo kedi için nereden bakarsan bak kedinin kusursuz estetiği var demiştir. Özellikle kadınlar, çocuklar kedileri fazla sever ve kedi resimleri daha çok ilgi görür. Bu motivasyonla birikiyor kedi resimlerim.
İzlekler mi sizi bulur, siz mi izlek ararsınız?
Yaptığım çalışmalarda yetiştiğim coğrafyanın kültürü, günlük yaşamdaki olaylar etkiliyor beni. Duygularımı yorumluyorum. Yaşadıklarımın güncesini çiziyorum… Bundan sonraki bireysel sergim kuşlar üzerine olacak. Beyaz güvercin, özgür ve barışın simgesi. 1977 yılından bugüne kadar defalarca özgürlük ve barışı savundum ve bu hoşgörüyle çizdiğim işlerden oluşan bir sergi açacağım.
Bugüne kadar manâlı kitaplar yayımladınız. Yakında yeni kitaplar var mı?
Şimdiye dek dört kitabım yayınlandı. En önemli kitabım 2003 yılında reklamcı Osman Yumuşak Başlı Bey’in ( Yorum Publish Reklam Ajansının sahibi) Cafe City Yayınlarından meydana çıkan kitaptır. İkincisi Facebook için yaptığım gündelik işlerimi kapsayan Kadıköy Belediyesi Caddebostan Kültür Merkezi’nde açtığım sergime ilişkin katolog kitabımdır. 2014’te üçüncü kitabım küratörlüğünü ve editörlüğünü İbrahim Karaoğlu’nun yaptığı Çankaya Belediyesi Zülfü Livaneli Kültür Merkezi’nde açtığım “Benim Kedilerim” sergimin katolog kitabıdır.
Dördüncü kitabım 2019’da editörlüğünü Didem Bayandır’ın yaptığı Yeditepe Üniversitesi’nin İstek Yayınları’nda meydana çıkan “Benim Kedilerim kitabidir”. Çankaya Belediyesi’nin yayınladığı kitabımın baştan basımı diyebilirim.
Beşinci kitabım 2019 yılında yeniden İstek Yayınları göre, editörlüğünü Didem Bayındır’ın yaptığı “Aşk Dediğin”.
Eğer yayıncı bulursam 2003’cilt bugüne dek olan işlerimi kapsayan , sadece kuşlar, yalnızca yıldızlı geceler konularını kapsayan, yaptığım eskizlerimi kapsayan, dere fotoğrafları ve “Gel de Yatma” konseptine ilişkin çıkarmak istediğim kitaptır.