Kaba Oğlan Barınaktan Kızla Alay Ediyor, Bir Hafta Sonra Kendini Yatakta Onun Yanında Buldu – Karma Hikayesi

Angelo her zaman okulunda çocuklara zorbalık yapan kötü bir çocuktu. Kısa süre sonra, ona alçakgönüllü olmayı öğreten genç bir kız sayesinde, terk edilme onu kurtuluşa giden zorlu bir yola soktu.

Fakir bir mahallede büyümek, Angelo’yu kenarlarda sertleştirdi. Sadece beladan nasıl kurtulacağını biliyordu ve sınıf arkadaşlarına karşı genellikle saldırgandı. Evde annesi Pam ona karşı acımasızdı ve ona asla sıcaklık göstermedi. Sık sık ona “Tıpkı baban gibisin!” diyerek bağırırdı.

O yürümeye başlayan çocukken, Angelo’nun babası onu ve annesini kendi başlarının çaresine bakmaları için terk etti. Angelo ondan nefret ederek büyüdü. Annesi sık sık işleri elinde tutmak için mücadele etti ve sonunda çalışmaktan tamamen vazgeçti. Pam düzenli olarak yeni erkek arkadaşlar bulurdu ve Angelo hepsinden nefret ederdi.

Pam, Angelo’ya oldukça kötü davranan Jeffrey adında bir adamla çıkmaya başladı. Angelo mahallede başını belaya sokarak vakit geçirmeyi tercih ederdi. Okulunda birçok çocuğun Angelo’ya benzer sorunları vardı ve uyumsuz olarak kabul edilirdi. Her zaman tartışmalar oluyordu ve çocuklar sık ​​sık sebepsiz yere birbirleriyle dalga geçiyorlardı.

Bir gün, Angelo diğer birkaç çocukla birlikte sınıfa yürüyordu. Kızların tuvaletini geçerken Daisy adında bir kıza çarptı ve yere düştü. Daisy, “Ah, üzgünüm Angelo. İzin ver, kalkmana yardım edeyim,” dedi. Angelo, Daisy’ye hakaret etmeye başladı. “Yolumdan çekil barınak kızı. Neden gerçek bir ev bulmuyorsun!” Angelo ona bağırdı.

Hepsi mahcup kalan kızdan uzaklaşırken arkadaşı güldü. Daisy, geçen yıl babası tarafından terk edilmiş tatlı, sessiz bir kızdı. Başka ailesi olmadığı için yolun yukarısındaki bir sığınakta yaşıyordu. Okuldaki çoğu çocuk onun barınaktan okula doğru yürüdüğünü görmüştü.

“Farklı ebeveynlerimiz olabilir ama Daisy benim hiç sahip olmadığım kız kardeşim gibi.”

Zorluklarına rağmen her zaman nazikti ve öğretmenleri ona yardım etmek için ellerinden geleni yaptı. Bir hafta sonra Angelo okuldan döndü ve çantalarını bıraktı. Jeffrey’nin mutfaktan onu çağırdığını duydu ve isteksizce onunla konuşmaya gitti. Hem Pam hem de Jeffrey’i onu beklerken buldu ve onun bir çantası olduğunu fark etti.

“Dinle Angelo. Artık burayı karşılayamam, o yüzden gidip Jeffrey ile yaşayacağım. Bundan sonra okula gitmen için belediyenin sana ödeme yapmasını ayarladım,” dedi Pam. “Ama Jeffrey ile yaşamak istemiyorum. Gidebileceğim bir yer yok mu?” Angelo yalvardı. Pam yere baktı ve içini çekti.

Jeffrey sertçe, “Bak evlat, zaten benim evimde yer yok. Gidip barınakta yaşaman gerekecek. Sana param yetmez,” dedi. Angelo buna inanamadı. Yüzündeki yaşları silerken kıyafetlerini topladı. İkinci kez önce babası, şimdi de annesi tarafından terk edilmişti.

Barınağa bırakıldığında tanıdık bir yüz gördü. Daisy yüzünde şaşkın bir ifadeyle oradaydı. Angelo endişeli ve korkmuştu. Daha önce hiç böyle bir durumda yalnız kalmamıştı. Daisy’nin ona yardım etmeyi teklif etmesi onu şaşırttı. Ona liderliğini takip etmesini söyledi.

Daisy, “Sığınaktaki herkese kendini tanıt ve kibar ol. Burası oyun alanı değil,” dedi.

Angelo gergindi ve insanlara yaklaşmaya çalışıyordu. “Ben… ben nasıl kibar olunacağını bilmiyorum,” diye itiraf etti Daisy’ye. Kimsenin ona nazik davranmadığını veya başkalarına karşı nasıl kibar olunacağını öğretmediğini açıkladı. Bu yüzden acımasız olmaya bu kadar alışmıştı.

Daisy, “Kavga etmek yerine, elinizden geldiğince yardım etmeye çalışın. Bunun dışında, insanlarla dürüstçe konuşun ve konuştuklarında dinleyin,” diye açıkladı Daisy.

Angelo, “Okulda sana karşı kaba davrandığım için üzgünüm. Çok tatlısın. Çok şey istemeyeceksem, senden bir şeyler öğrenebilir miyim? Gidecek başka kimsem yok,” diye yanıtladı Angelo.

Daisy gülümsedi ve kabul etti. Angelo’nun kendisine nasıl davrandığına hâlâ kızgın olsa da, onun böyle yetiştirildiği için böyle olduğunu söyleyebilirdi. Daisy ona barınaklarda yetim kalan küçük çocuklara nasıl bakılacağını öğretti. Birlikte temizliğe yardım ettiler.

Kısa süre sonra Angelo herkesin adını öğrendi ve eskisinden çok daha arkadaş canlısıydı. Daisy ve Angelo yakın arkadaş oldular ve birlikte okula gitmeye başladılar.

Bir gün, dersten sonra, Angelo’nun karşısına eski bir arkadaşı çıktı. “Hey Angelo. Barınaktaki kızla ne yapıyorsun? Şimdi sığınaktaki çocuk musun?” diye sordu bir zorba kıkırdayarak.

“Hey dostum, geri çekil. Daisy tanıdığım en iyi insan. O çok tatlı ve insanlara saygılı davranıyor. Belki sen de aynısını yapmaya çalışmalısın!” Angelo dedi.

Daisy, onurunu koruduğu için Angelo ile gurur duyuyordu. Birkaç ay sonra genç bir çift, Peter ve Rosie sığınağa geldi. Birkaç aydır bir erkek ve bir kız evlat edinmek istiyorlardı. Angelo ve Daisy’yi aşevinde yardım ederken görmüşler.

“Merhaba. Siz iki kardeş misiniz?” diye sordu Rosie. Daisy bir an tereddüt etti ve Angelo’ya döndü. Angelo kendinden emin bir şekilde çifte cevap vererek, “Farklı ebeveynlerimiz olabilir ama Daisy benim hiç sahip olmadığım kız kardeşim gibi.” Daisy duygulandı ve yüzünden akan yaşları silen Angelo’ya sarıldı.

İki hafta sonra, Peter ve Rosie barınağa geri döndüler ve Angelo ve Daisy’yi evlat edindiler. O günden sonra gerçekten kardeş oldular ve ne olursa olsun birbirlerinin arkasını kolladılar. Yeni üvey ebeveynleri son derece naziktiler ve onlara biyolojik ebeveynlerinin veremediği bir hayat vermeyi garantilediler.

Hayatlarının ilerleyen dönemlerinde, Angelo ve Daisy biyolojik ebeveynlerini bulmaları için birbirlerine yardım ettiler, böylece onları bu kadar genç yaşta terk ettikleri için affedebildiler.

Bu hikayeden ne öğrenebiliriz?

• Ne ekersen onu biçersin. Angelo, aynı konuma getirilmeye karşı savunmasız olduğunu bilmeden Daisy’ye kendi durumu nedeniyle zorbalık yaptı.
• Sevgiyle yönetin. Geçmişteki zorbalığına rağmen Daisy, ihtiyacı olduğunda Angelo’ya yardım etmeyi seçti ve ikisi bu nedenle daha derin bir bağ geliştirdi.

Bu hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşın. Günlerini aydınlatabilir ve onlara ilham verebilir.

Bu hikayeyi beğendiyseniz, bir kızın okula gitmeyi bıraktığını fark eden, giyecek elbisesiz kaldığını öğrenen ve onu ziyaret eden bir öğretmen hakkındaki bu hikayeyi beğenebilirsiniz.

Bu parça, okuyucularımızın günlük yaşamlarından esinlenerek ve profesyonel bir yazar tarafından yazılmıştır. Gerçek adlar veya konumlarla herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir. Tüm resimler yalnızca açıklama amaçlıdır. Hikayeni bizimle paylaş; belki birinin hayatını değiştirir. Hikayenizi paylaşmak isterseniz lütfen [email protected] adresine gönderin.