Mesane Kanseri Ruh Sağlığı Üzerinde Zor Olabilir. Nasıl başa çıkılır

AMac Howard son 16 yılını mesane kanseri nüksetmeden geçirmiş olsa da, kendini asla gerçekten özgür hissetmiyor. 58 yaşındaki Indiana sakini, idrarında herhangi bir kan izi olup olmadığını hâlâ inceliyor ve teşhisinin bir başka yıldönümünü her anladığında, midesinde bir korku burkulması oluyor.

“Her zaman aklımın bir köşesinde” diyor. “Zaman zaman kaygı beni felç ediyor ve karımın ve üç çocuğumun bundan etkilendiğini biliyorum. Mesane kanseri için nüks oranı oldukça yüksektir ve sahip olduğum sürece devam etmek bir başarı gibi gelmiyor – daha çok bir gerilim gibi. Bu geri geleceği ay mı olacak?

Amerikan Kanser Derneği’ne göre 2022’de 81.000’den fazla yeni mesane kanseri vakası teşhis edilecek ve beş yıllık nüks oranı %50 ila %70’tir.

Çevrimiçi hasta topluluğu Health Union tarafından mesane kanseri ile yaşayan yaklaşık 600 kişiyle yapılan 2020 tarihli bir ankete göre, yanıt verenlerin %18’ine depresyon ve %16’sına anksiyete teşhisi kondu. Yaklaşık %60’ı kanserin geri dönmesi konusunda endişe yaşadıklarını söyledi ve %23’ü internette “akıl sağlığı ve mesane kanseri” terimlerini aradı. Sadece yaklaşık %38’i kanser sürecinde duygusal olarak desteklendiğini hissettiğini bildirdi.

Ohio Eyalet Üniversitesi Kapsamlı Kanser Merkezi’nde üroloji cerrahı olan Dr. Shawn Dason, “Mesane kanseri oldukça stresli olabilir çünkü sıklıkla vücut işlevindeki ve bazen vücut imajındaki değişikliklerin yanı sıra olası cinsel sağlık değişiklikleriyle de uğraşırsınız” diyor. “Mesane kanseri sigarayla güçlü bir şekilde bağlantılı olduğu için uyku kalitesinde veya sigarayı bırakma ihtiyacında da değişimler olabilir ve hepsi bunaltıcı olabilir.”

Neyse ki, kanser yolunuzun neresinde olursanız olun faydalı olabilecek bazı stratejiler var.

Neyi kontrol edebileceğinize odaklanın

Mesane kanseri teşhisiyle uğraşmak yeterince zordur – ancak hastalarda çaresizlik duygularına yol açabilen ikincil bir kanser gibi daha da fazla vaka görülmesi yaygındır.

Sağlık Birliği araştırmasında, yanıt verenlerin %30’una mesane kanseri teşhisinden önce veya sonra başka bir kanser teşhisi konmuştu. Ve% 87’si yüksek kolesterol, hipertansiyon ve artrit gibi diğer sağlık durumlarını bildirdi.

Ekim 2020’de mesane kanseri teşhisi konan ancak yumurtalık, tiroid ve meme kanseri olan 52 yaşındaki New Jersey’de ikamet eden Rebecca Capizzi, özellikle ikincil bir kansere sahip olmanın kötü haberlerin her zaman yakın olduğu hissine neden olabileceğini söylüyor. bundan önce.

“Sürekli savaş ya da kaç tepkisi vermemek çok zor, özellikle de yaklaşan testlerim varken,” diyor. “Midemin derinliklerinde korku var ve şöyle düşünüyorum: Sırada ne var? Ameliyatlar ve kemoterapiyle ilgili çok şey yaşadım ama yine de bu benim için hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor.”

Bu nedenle Capizzi, bedeni ve zihni üzerinde daha güçlü bir kontrol duygusu hissetmesine yardımcı olacak şeyi bulmaya odaklandı: egzersiz, özellikle yürüyüş. Aktif tedavi gördüğü ve çok az fiziksel aktivite yapabildiği zamanlarda bile kısa yürüyüşler yapıyor çünkü bu onun ruh sağlığını çok iyileştiriyor.

Capizzi, “Aktif kalmak benim için büyük bir stres giderici” diyor. “Her şey çok fazlaymış gibi hissettiğimde, vücudumu hareket ettirebildiğimi biliyorum ve bu bir fark yaratıyor.”

New York, New York’taki Lenox Hill Hastanesi’nde klinik psikolog olan Naomi Torres-Mackie, bir kanser teşhisinin ne kadar istikrarsızlaştırıcı olabileceğini anlamak önemlidir. Sıklıkla “hasta” ile “zayıf”ın karıştırılabileceğini ve mesane kanseri tedavilerinin bu duyguyu artırabileceğini söylüyor. Torres-Mackie, daha fazla egzersiz yapmanın, duygusal bir güç duygusu ve tedavi için gereken fiziksel dayanıklılığı oluşturmanın bir yolu olabileceğini söylüyor.

Devamını oku: Pelvik Taban Rehabilitasyonu Mesane Kanseri Hastaları İçin Neden Önemlidir?

Başkalarından yardım kabul et

Providence Saint John’s Sağlık Merkezi’ndeki Saint John’s Kanser Enstitüsü’nde psiko-onkoloji konusunda uzmanlaşmış bir psikiyatrist olan Dr. Shanthi Gowrinathan, arkadaşlar ve aile yardım sağlamaya istekli olduğunda bile, özerklik kaybı gibi hissedilebileceği için yardımı kabul etmenin zor olabileceğini söylüyor. Kaliforniya, Santa Monica’da.

“Mesane kanseri ile, özellikle bedensel işlevinizde değişiklikler varsa, sosyal durumlarda gezinmekte zorluk çekebilirsiniz” diyor. “Sosyal damgalama, utanç, beceriksizlik ve mahcubiyet var. Bu nedenle, insanlar geri çekilme ve daha izole olma eğilimindedir. Ne yazık ki, bu sizin moralinizin daha bozuk olmasına neden olabilir.”

Capizzi, başkalarının yardım etmesine izin vermek, bu yalnızlık duygularını ve her şeyi kendi başınıza yapmanız gerektiği fikrini ortadan kaldırabilir, diyor Capizzi. Ailesinden, arkadaşlarından ve meslektaşlarından yiyecek getirmek ve köpeklerini gezdirmek gibi birçok destek teklifini kabul etmek onun için zorlayıcıydı.

“Çoğu insan yardımcı olmak ister ve yararlı olmak istedikleri için tekliflerini kabul etmenizi severler,” diyor. “Kime güvenebileceğini çabuk öğreniyorsun. Ama eğilmek sana kalmış.”

Bir terapistle konuşmayı düşünün

Arkadaşlarınız ve ailenizle açık olmak, mesane kanseri teşhisi, tedavisi ve nüks endişesi ile gelen baskıyı hafifletmeye yardımcı olsa da, eğitimli bir terapistle konuşmak size olabilecek tüm öfke, korku, hüsran ve üzüntüyü ifade etme özgürlüğü verebilir. Howard, içinde katmanlaşıyor, diyor.

“Mesane kanseri olan herkese en büyük tavsiyem bir terapiste gitmesidir” diyor. “Aile iyi demektir ve dinlemeye istekli olduklarında en iyi niyetleri vardır, ancak tüm bunları sevdiklerinize yüklemek zordur. Benim için ağlayabileceğim, bağırabileceğim ve öylece bırakabileceğim güvenli bir alana ihtiyacım vardı. Ayrıca, bir terapist sadece dinlemez. Olanları çözmenize yardımcı olurlar ve size ileriye dönük bir yol sunan bir plan oluşturmanıza yardımcı olabilirler.

Torres-Mackie, bilişsel davranışçı terapi (CBT) gibi belirli zihinsel sağlık tedavilerinin kanser hastaları için etkili olduğunun kanıtlandığını ekliyor. Dergide 2019 araştırması Ürolojik Onkoloji mesane kanseri için hem tedavi öncesi hem de sonrasında yapılan BDT ve diğer ruh sağlığı müdahalelerinin sağlık sonuçlarında önemli bir rol oynadığını buldu. Araştırmacılar, depresyon ve kaygının ameliyat sonrası komplikasyon oranlarını artırabileceğini ve uzun vadeli sağkalım oranlarını etkileyebileceğini belirtti. Bu, terapinin sadece şu anda duygusal olarak daha iyi hissetmenize yardımcı olmakla ilgili olmadığı anlamına gelir – fiziksel sağlığınız üzerinde yıllarca derin bir etkisi olabilir.

Diğer hastalarla bağlantı kurun

Atlanta’da ikamet eden 32 yaşındaki Brittany Tellekamp’a ilk kez kanser teşhisi konduğunda, doktorları arasında ne tür olabileceği konusunda tartışmalar yaşandı. O sırada 28 yaşındaydı ve mesane kanseri teşhisi için ortalama yaş 73’tü. Bu duruma teşhis konulanların yaklaşık %90’ı 55 yaşın üzerindeydi. sigara içmek veya boya veya çözücüler gibi kimyasallara düzenli olarak maruz kalmak gibi mesane kanseri ile ilişkili en önemli risk faktörleri.

Doktorlar sonunda bir teşhise karar verdiğinde, haberler korktuğundan daha kötüydü: metastatik, evre IV mesane kanseri. Bir doktor, Tellekamp’ın kocasına ve annesine, üç ay sonra olan bir sonraki doğum gününe yetişebileceğinin şüpheli olduğunu söyledi. İmmünoterapi sayesinde, o doğum gününü ve o zamandan beri birkaç tane daha geride bıraktı, ancak şimdi “fazla vuruşta” gibi hissediyor.

İlk birkaç aydaki kafa karışıklığı, terör ve dramatik haberler – sinir bozucu sigorta sorunlarıyla birleştiğinde – Tellekamp’ı kimsenin okuyacağını düşünmemesine rağmen bir blog başlatmaya yöneltti.

“Boşluğa bağırmak gibiydi,” diye hatırlıyor. “Ama başından beri çok katartikti. Ayrıca, destek gruplarında genellikle böyle olmayan mesane kanseri olan başka genç insanlar bulma şansım olur diye düşündüm.” Sadece bu bağlantıları bulmakla kalmadı, sosyal medyayı da genişletti ve metastatik kanserli insanlardan oluşan bir grup sohbetine katkıda bulunmaya başladı.

Tellekamp, ​​”Kanser tedavinizin sona erdiğini bildiren o zili çalmayacağınızı bildiğiniz zaman kendinizi gerçekten yalnız hissedebilirsiniz” diyor. “Topluluk çok önemli hale geliyor.” Bu arkadaşlıkları derinleştirmenin ona bir kontrol duygusu sağladığını, çünkü kendisinin de kendisini zorlayan duygu ve durumlarda başkalarına yardım eden bir hasta savunucusu gibi hissettiğini ekliyor.

Devamını oku: Mesane Kanseri Hastalarına Yardımcı Olabilecek Son Buluşlar

Kaybına üzül

Birkaç yıl önce tiroid kanseri olan Tellekamp’ın annesi tedavi yoluyla önemli bir destek kaynağı oldu. Paylaştığı ve özellikle anlamlı olan bir bilgelik şuydu: “Bir daha olmayacağın kişi için üzülmene izin ver.”

Bu, remisyona girseniz veya kanserden arınmış ilan edilseniz bile, bir daha asla kanserden önce var olan kişi olmayacağınız anlamına gelir. Tellekamp, ​​bu farkındalığın içgüdüsel bir yumruk gibi hissedebileceğini söylüyor. Mümkün olduğunca pozitif ve neşeli kalma arzusu etrafında da gerilim olabilir. Ancak Tellekamp, ​​kimliğinizin değiştiğini kabul etmezseniz, bu duyguların salıverilmek yerine içinizde yerleştiğine inanıyor. Geride bırakmak zorunda kaldığınız eski haliniz için derin bir kaybın karanlığında yaşamamak önemlidir.

“Bazen keder için 15 dakikalık bir zamanlayıcı kuruyorum ve sonra ağlayıp çığlık atıyorum” diyor. “Zamanlayıcı çaldığında kalkıp çamaşırları katlamaya gidiyorum. Yaşamayı bırakıp kederin içinde yaşayamazsın ama o orada değilmiş gibi de davranamazsın. Yas tutma sürecine saygı duymalı ve onu salıvermenin yollarını bulmalısınız.”

Harekete geç

Mesane kanserinin etkileri düşünüldüğünde, “gümüş astar” terimi tutarsız görünebilir. Ancak Howard, bu enerjiyle ne yaptığınıza bağlı olarak, potansiyel tekrarlama konusundaki kaygının bile bir fayda sağlayabileceğini belirtiyor.

“Kanserin benim için yaptığı şeylerden biri, yapmak istediğim bir şey varsa, ona ulaşmamın daha iyi olacağı anlayışını keskinleştirmekti” diyor. Bu, yarı zamanlı bir hapishane papazı olarak görev yapmasına ve daha önce insanların ne düşüneceğinden endişe ederek tereddüt ettiği dövmeleri yaptırmasına yol açtı. Ayrıca sadece mevcut ve dikkatli olmak ve ne kadar ilerlediği için minnettarlık duygularına dalmak için daha fazla zaman harcıyor.

“Zamanda geriye gidebilseydim hiçbir şeyi değiştirmezdim, hatta kanser bile olmazdım” diyor. “Beni ben yaptı ve 58 muhteşem yıl geçirdim. Kaç tane kaldığımı bilmiyorum ama hepsi için tamamen burada olacağım.

Bize Ulaşın [email protected]’da.