Rahimdeki COVID Maruziyeti Nörogelişimsel Bozukluklara Bağlı

10 Haziran 2022 — Yeni araştırmalara göre anne karnında SARS-CoV-2’ye maruz kalan bebekler, yaşamın ilk yılında nörogelişimsel bozukluklar açısından yüksek risk altındadır.

Ancak erken çocukluk çağı nörogelişimine zarar verebilecek şeyin pandemiye maruz kalma mı yoksa annenin virüsün kendisine maruz kalması mı belirsiz, dikkatli araştırmacılar, Boston’daki Massachusetts General Hospital ile MD Roy Perlis tarafından yönetiliyor.

“SARS-CoV-2 ile enfekte olmuş annelerin 222 çocuğunun bu analizinde, kontrol grubundaki (enfekte olmayan) 7.550 annenin yavrusuyla karşılaştırıldığında, aynı dönemde doğum yapan çocuklar arasında nörogelişimsel tanıların önemli ölçüde daha yaygın olduğunu gözlemledik. , özellikle üçüncü trimester anne enfeksiyonuna maruz kalanlar” yazıyorlar.

çalışma çevrimiçi yayınlandı 9 Haziran’da JAMA Ağı Açık.

Konuşma ve Dil Bozuklukları

Çalışma, Mart ve Eylül 2020 arasında Massachusetts’teki altı hastanede, gebelik sırasında polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) testi ile doğrulanan SARS-CoV-2 enfeksiyonu olan annelerin 222’si (%2,9) dahil olmak üzere, çoğunlukla tekil canlı doğumları kapsayan 7.772’yi içeriyordu.

Toplamda, SARS-CoV-2 ile enfekte annelerden doğan 222 çocuktan 14’üne (%6,3) yaşamın ilk yılında nörogelişimsel bozukluk teşhisi kondu, buna karşılık 7550 yavrudan 227’si (%3).

Erken doğum, ırk, etnik köken, sigorta durumu, çocuğun cinsiyeti ve annenin yaşı gibi faktörler dikkate alındığında, COVID’ye maruz kalan bebeklerin yaşamın ilk yılında nörogelişimsel tanı alma olasılıkları önemli ölçüde daha yüksekti.

Nörogelişimsel bozukluklarla ilişki, üçüncü trimester SARS-CoV-2 enfeksiyonu ile daha da fazlaydı.

Bu tanıların çoğu, gelişimsel hareket veya konuşma ve dil bozukluklarını yansıtıyordu.

Araştırmacılar, doğum öncesi SARS-CoV-2’ye maruz kalma ile 12. ayda alınan nörogelişimsel tanılar arasında bir ilişki bulunmasının, annenin viral enfeksiyonunu ve annenin bağışıklık tepkisini, yaşamın sonraki dönemlerinde bebeklerin nörogelişimsel bozukluklarıyla ilişkilendiren “geniş bir literatür” ile uyumlu olduğuna dikkat çekiyor. .

Bununla birlikte, doğum öncesi SARS-CoV-2 maruziyeti ile bebeklerde olumsuz nörogelişim arasında kesin bir bağlantı olup olmadığının henüz bilinmediği konusunda uyarıyorlar, çünkü kısmen pandeminin ilk dalgasında enfekte olan kadınlardan doğan çocuklar ikinci yaşına ulaşmadılar. doğum günü, otizm gibi nörogelişim bozukluklarının tipik olarak teşhis edildiği bir zaman.

Araştırmacılar ayrıca, hamilelik sırasında hasta olan enfekte annelerin tıbbi değerlendirme istemeye daha meyilli olabileceği ve klinisyenlerin onları teşhis etmeye veya değerlendirme için sevk etmeye daha meyilli olabileceğinden, bulguların önyargılı olma ihtimali de var.

Bununla birlikte, çalışma sonuçları, Avrupa Psikiyatri Birliği 2022 Kongresi’nde benzer bir çalışmada yayınlanan araştırma sonuçlarını desteklemektedir. Bu sonuçlar ayrıca 6 haftalık bebeklerde anne SARS-CoV-2 enfeksiyonu ile bozulmuş nörogelişim arasında bir ilişki olduğunu gösterdi.

“Sorular Kalıyor”

içinde eşlik eden yorumSalt Lake City’deki Utah Sağlık Üniversitesi’nden MD Torri D. Metz, Perlis ve meslektaşlarının ön bulgularının “kritik önemde olduğunu, ancak hala birçok soru olduğunu” söylüyor.

“Esas olarak, anne karnındaki SARS-CoV-2 enfeksiyonuna anne karnında maruz kalmanın etkileri hakkında şu anda bildiklerimizin tümü, SARS-CoV-2’nin erken ve Alfa varyantlarına maruz kalan çocuklardan geliyor, çünkü şu anda yaşlı olan tek çocuklar bunlar. titiz nörogelişimsel değerlendirmelerden geçmek için yeterli” diyor Metz.

Nihayetinde Metz, pandeminin ve anne karnında SARS-CoV-2 enfeksiyonuna maruz kalmanın küçük çocuklarda nörogelişimsel sonuçları olumsuz etkileyebileceğini söylüyor.

Ancak, bu tür bir çalışma yalnızca geçmişten gelen verilere baktığından, neden-sonuç değil, yalnızca çağrışımları gösterebilir.

Metz, “Bu tür bir çalışmanın hipotez oluşturma olması amaçlanmıştır ve bu ön bulgular keşfedilecek çok sayıda ek araştırma sorusu oluşturduğundan bu hedefe ulaşılmıştır” diye yazıyor.

Bunlar arasında: Olumsuz sonuçlara genetik yatkınlıklar var mı? Anneye hangi SARS-CoV-2 varyantının bulaştığına, enfeksiyonun ciddiyetine ve enfeksiyonun trimesterine bağlı olarak farklı etkiler gözlemleyecek miyiz? SARS-CoV-2 olan ve olmayanlar arasında bu değişikliklerin nasıl deneyimlendiğine ilişkin farklılıklar da dahil olmak üzere, bu dönemde meydana gelen virüsün kendisi mi yoksa tüm toplumsal değişiklikler mi?

Metz, “Belki de en önemli soru, pandeminin küçük çocuklar üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmaya yardımcı olmak için nasıl müdahale edeceğimizdir.”

Annelerin belirli bir süre boyunca izlendiği ve gözlemlendiği araştırmalara “bu bulguları doğrulamak, bazı nüansları ortaya çıkarmak ve en yüksek risk altındakileri belirlemek için” ihtiyaç duyulduğunu ekliyor.