Sidney Hobart Yat Yarışında İki Kişilik Kadın Mürettebat

Kathy Veel 1989’da Sidney Hobart Yat Yarışı’nda tamamı kadınlardan oluşan bir ekiple ilk kez yelken açtığından beri çok yol kat etti. Belles Uzun Korucu.

Avustralya’nın Sidney kentinin yaklaşık 60 mil batısındaki Bullaburra’da yaşayan emekli bir öğretmen olan 70 yaşındaki Veel, “Dördümüz kadınla başladık – hadi bir deneyelim diye düşündük,” dedi. “Teknemiz yoktu. Hiç paramız yoktu. Sıfırdan gerçek bir başlangıçtı. Kimse bizi ciddiye almadı.”

Artık değil. Veel, Pazartesi günü başlayacak olan üçüncü Sidney Hobart’ı için geri döndü ve bu kez çığır açacak. O, yarışın iki elli bölümünde yarışan, tamamı kadınlardan oluşan tek ekibin bir parçası olacak. Currawong30 fit uzunluğunda filodaki en küçük ikinci tekne. Sidney’den 62 yaşındaki Bridget Canham, birkaç Sidney Hobart yarışında tecrübeli bir kişi ile yelken açacak.

Veel, 1989’da kadın mürettebatın yarışın zorlu koşullarının üstesinden gelebileceğinden şüpheleri olduğunu söyledi.

“Biz bir nevi sembolik bir jesttik,” dedi. “Bizim buna hazır olduğumuzu düşünmeyen birçok insan vardı. 30 deniz mili hızla estiğinde ve tekne battığında ne yapacağımızı sorarlardı. Hemen hemen onların yapacaklarını yapacağız – yelken açmak ve teknede yarışmak.”

Amaçları, yaptıkları yarışı basitçe bitirmekti. Veel, “Bizim için kapıyı açtı,” dedi.

“Yelkende kadınlar şimdiye kadar geldi” dedi. “Bugünlerde çoğu teknede kadınlar var. Ve bu harika.”

Acil durum teknesi pilotu olarak gönüllü olan emekli bir hemşire olan Canham, yelkenciliğin gerçekten değiştiğini söyledi.

“Yelken artık daha entegre bir spor” dedi. “Şimdi, bir teknede iki kadın olmamız sadece bir tesadüf. Biz sadece denizciyiz. Kendimizi farklı bir şey olarak düşünmüyoruz.”

6 ile 25 arasında değişen büyük bir mürettebatın aksine, bir teknenin iki denizci tarafından yarıştırıldığı iki elli bölüm, şimdi Sydney Hobart’ta ikinci yılına giriyor. Veel ve Canham için iki elli yarışın cazibesi erişimdir.

Veel, “Tam mürettebatlı bir yarış yatına sahip olmak, kaynaklarımın çok dışındaydı,” dedi. “Emekliyim. Ama artık iki elli olduklarına göre yarışı yapabiliriz. Tam mürettebatlı bir yatta olmayan insanlara yarışta yelken açma fırsatı veriyor.” Çift elli teknelerde yıllık bakım 10.000$ olabilirken, çok daha büyük yatların bakımı için milyonlarca dolar gerekir.

Canham ayrıca iki elli bölümdeki denizcilerin birbirine sıkı sıkıya bağlı bir grup olduğunu söyledi. “İki elli topluluk çok destekleyici; Sanki hepimiz aynı takımdayız” dedi.

Veel ve Canham genellikle teknede görevleri böldüler, sırayla yelkenleri ve dümeni aldılar, Canham yelkenlere ve Veel navigasyon ve yarış taktiklerine odaklandı.

Veel, “Bridget rüzgarı bilir ve tekneden en iyi şekilde yararlanmakta iyidir,” dedi. “Her yelkeni ayarlamış ve ayarlamış olacak. Gözünü toptan ayırmıyor. Ayrıca son derece cesur, güçlü fikirli ve kararlı.”

Veel ve Canham, bu yıl dört yarışta daha yelken açarak etkinliğe hazırlandı. Bu süre içinde, 1974’te 20 yıllık eski yelkenlerle inşa edilen bir Currawong 30 olan teknenin yenilenmesi gerektiğini fark ettiler, ancak sınırlarını kabul ettiler.

Veel, “Teknemizi önceki yarışlarda test edebildik, ancak bu yarışın yüzde 90’ının başlangıç ​​çizgisine yeni geldiğini gerçekten hissettik,” dedi. “Tekneyi hazırlamaya odaklandık. Artık orada olduğumuza ve yarışla aramızda artık hiçbir engel olmadığına göre, işte o zaman kendimi neyin içine soktuğumu merak etmeye başlıyorum. Şimdi gerçek.”

Canham kararlı yarışa girer, ancak sınırlarını bilir.

Kimse bizden bir şey yapmamızı beklemiyor” dedi. “Ama ne kadar kararlı olduğumuzun farkında olduklarını sanmıyorum.”