Uzun Süreli Bir Arkadaşlığı Bitirmek Hakkında Öğrendiğim 6 Şey

Birkaç yıl önce uzun süreli bir arkadaşlığım sona erdi. Kırk yıllık aşk, kahkaha ve şakalar gitti. Sanki biri kalbimin bir parçasını almış gibi hissettim. Ancak bu deneyim bana hem önemli hayat dersleri verdi hem de birçok yeni kapı açtı. İşte öğrendiklerim:

Yakın bir arkadaşınızla yıllarca yatırım yaptıysanız, ortaya çıkan farklılıkları fark etmek gerçekten rahatsız edici olabilir. İlk başta görmezden geliriz çünkü sahip olduklarımızı korumayı çok isteriz. Devam ederse, şunu sormanın zamanı gelmiş olabilir:

Hala ilişki kurabilir miyiz? Hâlâ aynı dalga boyunda mıyız? Ve belki daha da zor olanı, arkadaşımdaki değişiklikleri onurlandırıp hala arkadaş kalabilir miyim? Bazen evet bazen hayır. Bu bize özel.

Arkadaşlar birçok konuda fikir ayrılığına düşebilir ve yine de birbirlerine karşı büyük bir sevgi besleyebilirler. Ailesi benimkinden tamamen farklı olan yakın bir arkadaşım var; ancak, her ziyaretimde onlardan ve ondan öğreniyorum.

Bu, hayatıma değer ve bakış açısı getiriyor ve alternatif bakış açılarını takdir edebiliyorum. Önemli olan karşılıklı saygıdır. Düşüncelerinize, görüşlerinize, fikirlerinize ve görüşlerinize artık saygı duyulduğunu hissetmiyorsanız, aynı fikirde olmasanız bile, bu kalp ağrısına ve tartışmalara neden olabilir.

Biz gelişiriz. Bazen ileride bir çatal vardır. Gölün cephesine gidiyorsunuz. Arkadaşınızın dağa tırmanması gerekiyor. Uzun süreli bir arkadaşın farklı bir yolda yürümesi gerektiğinde, bu yakın bir aile üyesini kaybetmek kadar güçlü hissettirebilir. Aslında öyle.

Bazen söylenmemiş bir niyeti telkin eden davranışlar görürüz. Örneğin, birisi sürekli olarak müsait değildir. İlk başta meşgul olduklarını düşünüyoruz. O zaman reddedilmiş gibi hissettirir.

Bir arkadaşlığı bitiren bir sohbet çok zordur ve çoğumuz bu tür yüzleşmelerden kaçınırız. Birçoğumuz niyetimizi aslında bilmeden ifade ederiz, çünkü birinin acı çekmesine neden olmak istemeyiz. Uzun zamandır bir arkadaşın “zamanı yoksa”, bu onun bir şeylerin değiştiğini söyleme şekli olabilir.

Uzun dostluklar yıllarca yatırım gerektirir. Bunun kayıp gittiğini gördüğümüzde, bu korkunç olabilir. Bize yakın olan o özel kişiyle kim olduğumuzu anladığımızın bir kısmını kaybediyoruz.

Elbette tutunmak isteriz ve reddedilmek, terk edilmişlik gibi hissettirir. Güçlü duygular uyandırır ve insanlar ne kadar yakın olursanız olun veya yakın olursanız olun bu duygusal tartışmaya uygun olmayabilir.

Bir arkadaşlık herhangi bir nedenle kırılma noktasına geldiğinde, bazen yapabileceğiniz tek şey uzaklaşmak olur. Kulağa ne kadar zor gelse de, neşe gitmişse ve bağlantınızın bazı yönleri stresli veya zehirli hale geldiyse, o zaman ikinizin de yapabileceğiniz en nazik şey, yolunuza devam etmeniz gerektiğini kabul etmektir.

Ne olduğunu asla öğrenemeyebiliriz. Cevaplar olmayabilir. Bazen bazı şeylerin neden değiştiğini bilemeyiz. Bu sinir bozucu olabilse de – “Ama neyi yanlış yaptım? – herkes bir cevap veremez, hatta veremez.

Birçoğumuz eylemlerimizi veya seçimlerimizi haklı çıkarmak zorunda kalmak istemiyoruz. Olgunluğun bir kısmı, yalnızca başkalarının kendi seçimlerini yapmasına izin vermeyi değil, aynı zamanda soru içinde yaşayabilmeyi de içerir.

Sevilen bir arkadaşın kaybının yasını tutmak önemli olsa da, yeni tanıdıklar için yer yaratmak da bir o kadar önemlidir. Tarihimizi paylaşmıyor olabilirler ama yeni fikirlerin ve hararetli tartışmaların keyfi, yalnızlık hissinden çok daha ağır basıyor.

Sahip olduklarınızı onurlandırabildiğiniz ve arkadaşınıza her şeyde en iyisini dileyebildiğiniz sürece, ikiniz için de iyileşme öndedir.

Bir arkadaşlık bittiğinde hepimiz zarif bir tartışma yapamayız. Bazen mevcut değildir. En iyi senaryolarda, bunu konuşabilir, sevginizi ifade edebilir ve suçlama olmadan veda edebilirsiniz.

Veya kendinizden çok şey paylaştığınız bu kişiyle sevgi dolu bir sohbet edin. Sonra onları etraflarında parlak bir sevgi halesi ile görselleştirin. Her şeyden önce, sahip olduklarınız, anılarınız ve onların hayatınıza getirdikleri hediyeler için minnettar olun.

Arkadaşlığımız sona erdikten sonra, evimin etrafında Ellen’dan küçük jetonlar bulurdum. Bugün beni üzmek yerine dostluğunun hayatıma kattığı hazineyi hatırlatıyorlar. Yetişkinliğimin büyük bir bölümünde hayatımı süsledi. Ve bu yeterli bir hediye.

Son zamanlarda uzun bir arkadaşlığı bitirdiniz mi? Şu anda eski bir arkadaşın sana sırt çeviriyor ya da değişiyor gibi göründüğü için canın yanıyor mu? Duygularınla ​​çalışmak için ne yaparsın? Yaşlandıkça kalbini yeni arkadaşlara nasıl açarsın? Lütfen görüşlerinizi ve ipuçlarınızı aşağıda paylaşın.