Yalnız Polis Küçük Kızın Evini Dekorasyonuna Yardım Ediyor, Annesinin Kaybettiği Aşk Olduğunu Öğreniyor – Günün Hikayesi

29 yaşındaki Chuck’ın çok az arkadaşı vardı, ailesi yoktu ve tatillerde bile çalışıyordu. O bir polisti ve bir Noel’de mahallede devriye gezerken, kızın onu ilk aşkına kavuşturacağından habersiz küçük bir kızla yolları kesişti…

Noel mevsiminde kış günüydü. Tüm şehir sevdikleriyle vakit geçirmek için eve koşarken, Chuck gözetiminde devriye arabasını mahallede gezdiriyordu.

Chuck bu tür bir işkolik olamayacak kadar gençti ama genç adamın ailesi yoktu, bu yüzden tatillerde bile çalışıyordu. Chuck geçmişte birkaç kadınla çıkmıştı ama kimse ona “TEK” gibi görünmüyordu, bu yüzden bekardı.

O gün, mahallede devriye gezerken Chuck, ön verandasındaki devasa Noel ağacını süslemek için mücadele eden küçük bir kız gördü. Küçük insanı dekorasyonlarla mücadele ederken görünce gülümsedi ve ona yardım etmeye karar verdi…

“Merhaba harika kadın, sana yardımcı olabilir miyim?” diye sordu arabasını evinin önüne park edip aşağı inerken. “Ben bir polisim ve insanlara yardım etmek ve hizmet etmek benim görevim!”

“Ama ben büyük bir kızım, Bay polis!” dedi kız, Alice. “Bilmiyor olabilirsin ama anneme her sabah kahvaltıda yardım ederim!”

“Aman Tanrım!” Chuck’ın nefesi kesildi. “Yapıyor musun? Gerçekten yemek yapıyor musun? Tostu her seferinde yakıyorum!”

Bazen hiç beklemediğin anda bir mucize olur.

O güldü. “Çok aptalsın! Şimdi, beni rahatsız etme. Annem eve gelmeden ağacı süslemem gerekiyor! Sürpriz!”

“Pekala,” dedi Chuck. “Sana yardım etmeme ne dersin? Evde sana yardım edecek başka biri var mı?”

Alice başını salladı. “Annem ve ben yalnız yaşıyoruz. Annem evde yokken yan komşum Bayan Green benimle ilgileniyor, ama misafirlerle meşgul, bu yüzden annem bana evde kalmamı ve kapımı yabancılara açmamamı söyledi! Sen bir yabancısın, ama… sen” polissin! Polisler herkese yardım eder ve sen de bana yardım edebilirsin!”

Chuck güldü. “Çok küçüksün ama çok şey biliyorsun! Zekisin, bayan akıllı pantolon!”

“Alice!” dedi. “Lütfen bana Alice de!”

“Merhaba Alice! Ben Chuck! Ağacı hemen hazırlayalım mı?” O sordu.

“Tamam!” cıvıldadı.

Chuck, Alice gibi biriyle hiç tanışmamıştı. Boyu, süslediği Noel ağacının yarısı kadar bile değildi ve konuşmaktan geri kalmıyordu! O bir sohbet kutusudiye düşündü ve birlikte ağacı süsleyip evin her tarafına ışıklar koyarken güldü.

Chuck küçük kıza karşı nazik davrandığı için kendini iyi hissediyordu ama bundan da öte, birisiyle Noel hazırlıkları yapma deneyimini seviyordu. Daha önce hiç Noel için bir ev dekore etmemişti.

“Peki, annen eve ne zaman geliyor, Alice?” diye sordu Chuck, ağacı süslemeyi bitirdiklerinde. “İşte, bana yıldızı ver, ben koyayım.”

“Hımm…” Alice duraksadı. “Onu ağaca koymak istiyorum, Chuck! Lütfen bana yardım eder misin?”

“Sen, akıllı pantolon!” içini çekti. “İşte kızım!” Chuck, Alice’i kaldırdı ve sonunda yıldızı ağaca yerleştirdi. “VAY! Annen buna bayılacak!” o güldü.

Tam o sırada Alice’in evinin önünde bir araba durdu ve Alice, “Bu annenin arabası. Chuck! O evde!” dedi.

Alice’in annesi Jane arabadan indiğinde Chuck şok oldu. O güzeldi ve onun okyanus mavisi gözlerini, altın buklelerini ve nazik gülümsemesini asla unutmayacaktı, ne de ilk aşkı olan kadını unutamayacaktı!

Chuck yardım ettiği kızın ilk aşkının kızı olduğuna inanamadı.

“Tanrım, Chuck?” Jane, Chuck’ı evinde görünce şok oldu. “Sen… sen polis misin? Seni burada görmeyi beklemiyordum!”

Hey, dedi Chuck utanarak. “Nasılsın? Ben… Ben sadece Alice’e yardım ediyordum çünkü o ağacı süslemek için uğraşıyordu, bilirsin…”

“Chuck bana yardım etti anne!” diye cıvıldadı Alice. “O çok tatlı. Sürprizi beğendin mi?”

“Ah pekala…” Jane gergin bir şekilde Noel ağacına baktı ve gülümsedi. “Çok güzel, canım. Teşekkürler!”

“Anne, Chuck’a da teşekkür etmelisin! Onu tanıyor musun? Adını zaten biliyordun!”

“Umm… biz arkadaştık tatlım…” dedi Jane. “Okulda… Ağacı süslediği için Chuck’a teşekkür edip ona güzel bir akşam yemeği ısmarlamaya ne dersin?”

Chuck alçakgönüllülükle reddetti, ancak Jane ısrar etti, bu yüzden sonunda kabul etti. Alice akşam yemeğini bitirip yattıktan sonra, Chuck ve Jane eski güzel günleri yad ederek kahve içiyorlardı.

Jane, okulu bitirdikten sonra ailesiyle birlikte yeni bir şehre taşındı ve o ve Chuck aniden ayrıldı.

Jane, “Sonra beni zengin biriyle çıkmaya zorladılar ve çocuğuna hamile kaldım. Onu sevmedim … Benim açımdan ciddi bir şey değildi,” diye açıkladı Jane.

“Annemle babam onunla evlenmemi istediler ama ben onu sevmedim. O da kabul etti, ciddi bir şey istemediğini… O Alice’i büyütmek istemedi ama ben onu istedim. Anne ve Babam öğrendiğinde hamileliği sonlandırmamı istedi. İnanabiliyor musun? Ben de buraya taşındım… Burası rahmetli dedemin evi…”

“Pekala,” dedi Chuck. “Alice seninle mutlu, bu yüzden bence her şey yolunda gitti! Bu arada, yarın boş musun? Biraz kahve içmeye ne dersin…”

Chuck, Jane’e çıkma teklif etti ve Jane hemen evet dedi. Bilinmeyen bir şehirde yollarının kesişeceğini ikisi de bilmiyordu ama bazen mucizeler olur. Ve Noel’de olanlar gerçekten özeldir.

Chuck ve Jane kısa süre sonra evlendi ve Alice, Chuck’ta sevgi dolu bir babaya sahip oldu.

Bu hikayeden ne öğrenebiliriz?

• Bazen hiç beklemediğin anda bir mucize olur. Chuck ve Jane, yollarının tekrar kesişeceğini ve karı koca olacaklarını asla hayal etmemişlerdi. Ama o mucize gerçekleşti.
• Olması gereken olacak. Chuck ve Jane’in kaderinde birlikte olmak vardı ve sonunda oldu.

Bu hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşın. Günlerini aydınlatabilir ve onlara ilham verebilir.

Bu hikayeyi beğendiyseniz, bir zamanlar kurtardığı evsiz bir adamla bir barınakta geçirene kadar Noel’den nefret eden bir polis hakkındaki bu hikayeyi de beğenebilirsiniz.

Bu parça, okuyucularımızın günlük yaşamlarından esinlenerek ve profesyonel bir yazar tarafından yazılmıştır. Gerçek adlar veya konumlarla herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir. Tüm resimler yalnızca açıklama amaçlıdır. Hikayeni bizimle paylaş; belki birinin hayatını değiştirir. Hikayenizi paylaşmak isterseniz lütfen [email protected] adresine gönderin.