Zavallı Yaşlı Kadın, Bekar Babanın Kafede Otistik Oğlunu Beslemesine Yardımcı Oluyor, Daha Sonra Çantasında 50 Bin Dolarlık Bir Fiş Buluyor — Günün Hikayesi

Bir kafeyi ziyaret eden ihmal edilmiş yaşlı bir kadın, sık sık oğluyla mücadele eden bekar bir baba gördü ve ona yardım etmeye karar verdi. Hiç hayal etmediği bir şeyi yaptığı için çok minnettardı ve tüm hayatı değişti.

“Günaydın Ella,” Hannah her sabah ziyaret ettiği yerel kafede garsonu karşıladı. Fazla parası yoktu, ama her gün bir fincan kahve içmeye gitmek, yaşlılığında aklını başında tutuyordu. Herkes onu tanıyordu ve mal sahipleri, durumunu bildikleri için çoğu zaman ödeme yapmasına izin vermiyordu.

Hannah’nın New York’ta çalışan ve Florida’daki yaşlı annesiyle pek ilgilenmeyen George adında bir oğlu var. Emekli maaşıyla yaşıyor ve neyse ki evinin parası eskimesine rağmen ödendi. Ancak yükselen fiyatlar ve evinin etrafındaki beklenmedik onarımlar nedeniyle aylık bütçesi her zaman darbe aldı.

Hannah, George’dan evini onarması için para istemek istedi ama aynı zamanda onu rahatsız etmekten de çekindi, bu yüzden masrafları kısmak için elinden geleni yaptı ve işleri yavaş yavaş onarmaya çalıştı.

Tam olarak ihtiyacı olan şeydi, ama çantasına nasıl girdiğine dair hiçbir fikri yoktu…

Hannah masasına oturdu ve her zamanki kahvesini ve kekini sipariş etti. O sabah çok meşgul olmayan kafeye baktı. Oradaki bazı insanları tanıyordu ama yakındaki bir masada genç bir çocukla birlikte bir adam vardı ve Hannah onları daha önce hiç görmemişti.

Adamın masasında bazı evraklar vardı. Yoksa bunlar inşaat planları mıydı? diye merak etti, yerinden göremiyordu. Her iki durumda da, çocuk ağlamaya başlayana kadar tamamen odaklanmıştı – herkesin dönmesine neden olan kulak delici bir çığlık.

Adam çocuğu teselli etmeye çalıştı ama sakinleşmedi. Bir anda küçücük kolları bir fincan kahveyi devirdi ve ortalığı karıştırdı.

Adam o kadar telaşlı görünüyordu ki Hannah yerinde duramadı. Ayağa kalktı, yürüdü ve çocuğun dikkatini dağıttı. “Hey, oğlum! Hey! Sen gelmiş geçmiş en yakışıklı çocuksun,” diye oturdu ve komik suratlar ve tatlı sözlerle yürümeye başlayan çocuğun dikkatini dağıttı.

Adam ona minnettar bir bakış attı ve garsonun yardımıyla ortalığı toplamaya başladı. Neyse ki, Joshua Hannah’nın dikkati sayesinde sakinleşmiş görünüyordu ve yiyecekleri geldiğinde onu beslemeye başladı. Ella, onlarla kalabilmek için Hannah’nın kahvesini ve kekini o masaya getirmeye karar verdi.

Baba, “Çok teşekkür ederim hanımefendi. Joshua kolay bir çocuk değil” dedi. “Ben Patrick’im.”

“Tanıştığıma memnun oldum Patrick. Ben Hannah,” diye yanıtladı Hannah, hâlâ çocuğu beslemeye odaklanarak. “Bütün bebekler bir noktada tüylüdür. Bu bir aşamadır.”

Patrick içini çekti. “Hayır, sanmıyorum. Çocuk doktorumuz otistik olabileceğini düşünüyor. Onu daha fazla teste götürmeliyim ama çok meşguldüm.”

“Ah, ama bugünlerde her türlü tedavi ve terapiyle bunun yönetilebilir bir durum olduğunu duydum, değil mi?” Hannah endişeli bir şekilde yorum yaptı.

“Evet, ama bekar bir babayım ve şirketim var. Onu almaya vaktim yok,” diye açıkladı Patrick, başını iki yana sallayarak. “Bana sahip olması beni öldürüyor ve neredeyse hiç zamanım yok. Annesi o doğduğunda çekip gitti. Zaten tonlarca dadı benden ayrıldı.”

Ben de bekar bir anneydim ve oğlumu yetiştirirken iliklerine kadar çalışmak zorunda kaldım, dedi Hannah tek kaşını kaldırarak. “O şimdi New York’ta bir iş adamı. Ben yapabiliyorsam, siz de yapabilirsiniz.”

“Umarım,” diye içini çekti, hafifçe sırıtarak.

“Buna ne dersin? Onu izleyebilirim. Onun bakıcısı olacağım. O tatlı bir çocuk. Sanırım benden hoşlanıyor. Hadi yapalım,” dedi Hannah, genişçe gülümseyerek.

Adam sanki Hannah evrenin tüm cevaplarını sunmuş gibi rahat bir nefes aldı. Ona bolca teşekkür etti ve kahvaltılarına hoş bir şekilde devam ettiler.

Bir noktada, zavallı yaşlı kadın, oğlunun başarılı olmasına rağmen, fazla aramadığını veya para göndermediğini, bu yüzden kendi başına olduğunu açıkladı.

Evinde çok fazla onarım olduğundan bahsetti ve bekar baba dikkatle dinledi. Daha sonra ona Joshua’nın annesiyle olan ilişkisini daha çok anlattı ve en hafif tabirle bu zehirliydi. Hannah en son ne zaman biriyle bu kadar derin bir konuşma yaptığını hatırlamıyordu.

Yakında Patrick, Joshua’yı daha fazla test için randevuya götürmek için ayrılmak zorunda kaldı. Hannah ona adresini ve telefon numarasını verdi ve bebek bakıcılığı için bile ücret almayacağını söyledi. “Sonunda tekrar yararlı hissetmek bir zevk olacak,” dedi ona ve veda etti.

Eve geldi ve Patrick birkaç saat sonra onu arayıp bebek bakıcılığı yapmak istedi. Joshua’yı bıraktı ama gitmeden önce bir fincan çay içti.

Bir noktada Joshua, Hannah’nın kanepesinde uyuyakaldı. Orada tuhaf bir şey bulduğunda bir şeyler topluyor ve biraz sakız için çantasını karıştırıyordu. Bir parça kağıt çıkardı ve yerel bir inşaat şirketinin kırtasiyesini gördü.

Bunun 50.000 dolarlık ev onarımı için bir kupon olduğunu görünce kaşları kalktı. Tam olarak ihtiyacı olan şeydi ama çantasına nasıl girdiğine dair hiçbir fikri yoktu… Patrick gelene kadar Joshua’yı almaya geldi.

“Gördün mü? Çantanda mı?” diye sordu komplocu bir şekilde gülümseyerek.

“Sen miydin? Nasıl böyle bir şey teklif edebilirsin?” diye sordu Hannah, sevinmiş ve şok olmuş bir şekilde.

“O şirketin sahibi benim. Bu yüzden hiç zamanım yok,” diye omuz silkerek yanıtladı.

“Bundan emin misin? Bu çok para ve çaba,” diye sordu.

“Eminim,” diye temin etti onu ve daha o sabah yabancı olmalarına rağmen birbirlerine sarıldılar.

***

Patrick, Joshua’yı neredeyse her gün bebek bakıcılığı için Hannah’ya getirdi ve kısa süre sonra şirketi onun evini onarmak için çalışmaya başladı. Her zamankinden daha iyi görünüyordu ve Patrick bir banyo ve mutfak tadilatı ekledi, ancak ona verdiği kuponda teklif ettiğinden çok daha değerli olduğunu söylemedi.

Altı ay sonra Hannah’nın evi tanınmaz hale geldi ve o her zamankinden daha mutluydu. Joshua’ya resmen otizm teşhisi konmuştu, ancak yaşlı kadın süreç boyunca onun yanındaydı. Patrick yapamadığı zaman onu terapilere götürdü ve onu kendi torunuymuş gibi izledi.

Şaşırtıcı bir şekilde, oğlu George ziyarete geldi ve Patrick’le oğluyla karşılaştığında şok oldu, annesiyle güzel bir öğle yemeğinin tadını çıkardı.

Hannah her şeyi açıkladı ve George onun ne kadar mutlu olduğuna inanamadı. Patrick’in ev için yaptığı ücretsiz onarımları ve Joshua’nın terapide ne kadar başarılı olduğunu anlattı.

George, ilişkilerini neredeyse kıskanıyordu ama annesini bu kadar uzun süre ihmal ettiği için bunu hak ettiğini fark etti. New York’tan nefret ettiği ve bölgede mükemmel bir iş bulduğu için eve dönmeyi planlamıştı. O zamandan beri Hannah’yı sık sık ziyaret etmeye başladı ve Joshua’ya da aşık oldu.

George ve Patrick sonunda kardeş gibi oldular – orada birbirleri için kalın ve ince attılar. Hannah tüm bunların olduğuna inanamadı çünkü kafede yabancılara karşı arkadaşça davranmıştı.

Bu hikayeden ne öğrenebiliriz?

• Nezaket her zaman bir şekilde ödüllendirilecektir. Hannah’nın bekar bir babaya ve oğluna gösterdiği nezaket, karşılığında ona çok fazla sevgi getirdi.
• Özellikle sizi yetiştirmek için çok çalıştılarsa, anne babanızı terk etmemek en iyisidir. George annesini ihmal etti ve geri döndüğünde hatalarını gördü ve onunla ilgilenen başka birini gördü.

Bu hikayeyi arkadaşlarınızla paylaşın. Günlerini aydınlatabilir ve onlara ilham verebilir.

Bu hikayeyi beğendiyseniz, beğenebilirsiniz Bu Yeni doğmuş bebeğiyle bir kadına uçakta yardım eden ve indiklerinde gül alan zavallı yaşlı bir kadın hakkında.

Bu parça, okuyucularımızın günlük yaşamlarından hikayelerden esinlenmiştir ve profesyonel bir yazar tarafından yazılmıştır. Gerçek adlara veya konumlara herhangi bir benzerlik tamamen tesadüfidir. Tüm resimler yalnızca örnekleme amaçlıdır. Hikayeni bizimle paylaş; belki birinin hayatını değiştirir. Hikayenizi paylaşmak isterseniz, lütfen bize gönderin. [email protected].